همه چیز درباره آرتروز و علائم آن
آرتروز به گروهی از بیماری‌های روماتیسمی گفته می‌شود که التهاب مفصلی مشترکی دارند. علائم آرتروز شامل درد مفاصل، سفتی و تورم است.
استئوآرتریت (Osteoarthritis) و روماتوئید (rheumatoid arthritis) شایع‌ترین انواع آرتروز هستند، اما انواع دیگری نیز وجود دارند. درمان این بیماری بسته به علت آن متفاوت است، اما هدف در حالی از بین بردن درد و التهاب است که بتوانیم توانایی و عملکرد آن را حفظ کنیم.
علائم آرتروز
علائم مفصلی و التهاب در اکثر انواع آرتروز و بیماری روماتیسمی رخ می‌دهد. این علائم شامل درد مفاصل، سفتی، تورم، محدودیت دامنه حرکتی، قرمزی، تب، خستگی، ضعف و برآمدگی‌ها و فرورفتگی‌ها می‌باشد.
در حالی که علائم مفصلی، مشخصه اولیه آرتریت در نظر گرفته می‌شوند، برخی از بیماری‌های روماتیسمی ممکن است بر سایر قسمت‌های بدن نیز تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، بافت هم‌بند (که در تاندون‌ها، عضلات و پوست یافت می‌شوند) میتواند تحت تأثیر قرار گیرد. برخی از شرایط روماتیسمی نیز ممکن است بر اندام‌های داخلی تأثیر بگذارد. نشانه‌های خارج مفصلی و اثرات سیستمیک ممکن است به عوارضی که باعث ناتوانی یا عوارضی که زندگی شما را به خطر میندازند منجر شوند.
علت بیماری آرتروز چیست؟
علت و عوامل خطر برای هر یک از ۱۰۰ نوع مختلف آرتروز متفاوت است. برای بیشتر انواع آن، عقیده بر این است که عوامل همپوشانی وجود دارد که خطر ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد.
به طور گسترده، انواع آرتروز را می‌توان به چهار دسته مربوط به مکانیسم‌هایی که منجر به التهاب مفصلی می‌شود تقسیم بندی کرد:
- شایع‌ترین نوع آرتروز، ورم مفاصل است که در آن غضروفی که استخوان‌ها را در مفاصل متورم می‌کند تخریب می‌شود. علت این بیماری بیشتر کهولت سن، فعالیت زیاد و یا آسیب دیدگی است.
- آرتروز التهابی یک فرآیند خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به مفاصل و سایر بافت‌ها حمله می‌کند. روماتیسم مفصلی و آرتروزپسوریاتیک شایع‌ترین انواع آن هستند. ژنتیک و عوامل محیطی ممکن است در توسعه این شرایط نقش داشته باشند.
- آرتروز متابولیک که باعث ایجاد بیماری نقرس می‌شود.
- آرتروز عفونی (septic): هنگامی که باکتری یا ویروس، مایع اطراف مفصل یا خود مفصل را آلوده می‌کند، این نوع عفونت میتواند توسط میکروب‌هایی که از طریق جریان خون از یک نقطه از بدن به نقطه دیگری می‌روند به وجود بیاید. همچنین آرتریت سپتیک میتواند به علت ورود مستقیم میکروب‌ها از طریق زخم به درون مفصل به وجود بیاید. نوزادان و افراد مسن بیشتر از سایرین دچار آرتریت عفونی می‌شوند.
یکی از بزرگ‌ترین تصورات غلط در مورد آرتروز این است که آن را بیماری افراد مسن‌تر می‌دانند. در واقع، دو سوم افراد مبتلا به آرتروز زیر ۶۵ سال هستند و ۱ نفر در هر ۲۵۰ کودک تحت تأثیر نوعی آرتروز یا بیماری روماتیسمی قرار می‌گیرند.
تشخيص بیماری آرتروز
درمان و تشخیص زودهنگام و دقیق برای آرتروز، به ویژه انواع التهابی آرتروز ضروری است. این فرآیند ممکن است ابتدا با مراجعه به پزشک عمومی آغاز شود، اما ممکن است لازم باشد که برای ارزیابی دقیق‌تر به یک روماتولوژیست مراجعه کنید.
تنها یک نشانه یا نتیجه آزمایش برای تشخیص نوع خاصی از آرتروز کافی نیست، بنابراین پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد، تاریخچه پزشکی و علائم شما را در نظر می‌گیرد و مجموعه‌ای از آزمایش خون و بررسی‌ها بر روی تصویرهای گرفته شده از مفاصل شما را انجام می‌دهد.
آزمایشات خون برای اندازه‌گیری التهاب و آنتی بادی‌هایی هستند که در انواع آرتروز خودایمنی دیده می‌شوند. برای مواردی که در انواع مختلف آرتروز دیده می‌شوند اسکن‌های اشعه ایکس و MRI مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.
آزمایش‌های دیگری ممکن است برای رد کردن سایر علل احتمالی علائم، تشخیص بیماری‌های همراه (حتی یک بیماری روماتیسمی مشترک) و یا شناسایی انواع خاصی از آرتریت مانند نقرس انجام شود.
بیماری آرتروز چطور درمان می‌شود؟
برای اکثر انواع آرتریت‌ها درمانی وجود ندارد، بنابراین تمرکز بر روی کاهش پیشرفت بیماری، محافظت مفاصل از آسیب، کنترل درد و سایر علائم و حفظ عملکرد است. نوع عفونی آرتروز استثنا است که در آن عفونت میتواند درمان شود.
با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین ترکیب محصولات و داروهای تجویزی و کارهایی را که می‌توانید در خانه انجام دهید را برای درمان خود پیدا کنید. نمونه‌هایی از گزینه‌های درمان و مدیریت عبارتند از:
- داروهای ضد درد و تجویزی و داروهای ضد التهابی
- کاهش وزن
- ورزش
- کاهش استرس
- تغذیه سالم
در برخی موارد در صورتی که اقدامات دیگر نتیجه مطلوب نداشته باشند عمل جراحی مانند تعویض مفصل ممکن است در نظر گرفته شود.
مقابله با آرتروز
تأثیر آرتروز بر زندگی شما تا حد زیادی بستگی به شدت بیماری دارد. کسانی که بیماری خفیف دارند با چالش‌ها و مشکلات کمتری نسبت به افراد که به آرتروز شدیدتری مبتلا هستند مواجه خواهند شد. شما ممکن است برای انجام کارهای خاص نیاز به کمک داشته باشید یا آن‌ها را به شکل دیگری انجام دهید. در برخی موارد، شما ممکن است نیاز به کمک برای حرکت یا استفاده از دستگاه‌های کمکی داشته باشید.
در حالی که تدوین یک برنامه درمانی برای مدیریت جنبه‌های فیزیکی اولویت اول بعد از تشخیص بیماری برای شما است، فراموش نکنید که استراتژی‌هایی را در نظر بگیرید که میتواند به شما کمک کند. در اغلب موارد، تغییرات به مرور اتفاق می‌افتند و شما قادر هستید که خود را با آن‌ها وفق دهید.
با توجه به اطلاعات مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC)، آرتروز فعالیت ۲۲.۷ میلیون آمریکایی را محدود می‌کند. در میان بزرگسالان مبتلا به آرتروز، ۶ میلیون نفر در فعالیت‌های اجتماعی محدود هستند، ۸ میلیون نفر دچار مشکل بالا رفتن از پله‌ها هستند، و ۱۱ میلیون نفر در راه رفتن مسافت‌های کوتاه مشکل دارند.
بیماری آرتروز مطمئنا صبر شما را آزمایش خواهد کرد. و بیماری، بسته به شدت، میتواند زندگی را تغییر دهد. هر کاری که می‌توانید برای بهتر شدن زندگی خود انجام دهید دریغ نکنید و امید خود را از دست ندهید و مثبت بیاندیشید. این کار با تلاش برای حفظ سلامتی خود و برقراری ارتباط با تیم بهداشت و درمان شما آغاز می‌شود.
