آیا مصرف ویتامین D در پیشگیری از بیماری کرونا تأثیرگذار است؟
شاید از خود بپرسید چرا باید از مواد مغذی استفاده کنیم؟ حقیقت این است که یک رژیم غذایی درست و استاندارد مقاومت بدن شما را بالا می برد و همین امر شما را در مواجهه با انواع خطرات و ویروس‌ها مقاوم می‌سازد و زمانیکه این رژیم غذایی با ورزش همراه می‌شود، تأثیر آن در سلامت افزایش می‌یابد.
نه تنها خوردن یک رژیم غذایی سرشار از غذاهایی مانند میوه، سبزیجات، حبوبات و پروتئین‌ها به حفظ سطح انرژی و بالا بردن آن کمک می‌کند، بلکه می‌تواند در جلوگیری از بیماری نیز تأثیرگذار باشد. در برخی موارد، کمبود مواد مغذی می‌تواند فرد را نسبت به بیماری های خاص مستعد کند.
از آنجا که بیماری همه گیر Covid-19 همچنان در حال گسترش است، نیاز به درک اینکه کدام جمعیت بیشتر در معرض ابتلا به بیماری شدید هستند و یا در اثر مرگ ناشی از بیماری Covid-19 جان خود را از دست می‌دهند، بسیار مهم است.
مطالعات أخیر ارتباط بین کرونا و ویتامین D را نشان داده‌اند. ویتامین D ممکن است از عفونت ویروسی محافظت کرده و علائم ویروس کرونا را کاهش دهد. بنابراین یکی از مهم‌ترین منابع جلوگیری از خطر، افزایش ویتامین D بدن است، اما سوال اینجاست که آیا این ویتامین تنها با مصرف مکمل‌ها تأمین می‌شود؟ و آیا مکمل‌ها بهترین راه برای تأمین این ویتامین در بدن هستند؟
چگونه ویتامین D بر ویروس کرونا تأثیر می‌گذارد؟
حالا بیایید نقش ویتامین D بر کرونا و شیوه مصرف آن را بررسی کنیم. یکی از مطالعات أخیر در مورد ویتامین D نشان داد که در ۲۰ کشور اروپایی، ارتباطی بین مقادیر کم ویتامین D و تعداد بیشتر موارد Covid-19 و مرگ و میر وجود دارد. میزان ویتامین D برای افراد مسن در این کشورها به ویژه در اسپانیا، ایتالیا و سوئیس به شدت کم است. به دلیل اینکه برخی افراد آسیب پذیری بیشتری نسبت به بیماری کرونا دارند، متوجه می‌شویم وجود این ماده می‌تواند بدن فرد را در مقابل این بیماری مقاوم کند. همچنین آمار بیماران در اندونزی، طبق تحقیقاتی روی ۷۸۰ بیمار، نشان می‌دهد افرادی که ویتامین D کمتری دارند بیشتر در خطر مرگ قرار می‌گیرند و مصرف این ویتامین رابطه‌ای مستقیم در مبارزه با کووید ۱۹ دارد.
ویتامین D تأثیر شناخته شده‌ای روی سیستم ایمنی دارد، زیرا مطالعات قبلی ارتباط بین استعداد ابتلا به عفونت‌های دستگاه تنفسی و کمبود ویتامین D را نشان داده‌اند. کمبود این ویتامین با عوامل متعددی از جمله سن بالاتر، کمبود نور آفتاب در زمستان، رنگدانه پوست تیره، قرار گرفتن در معرض نور خورشید کمتر و رژیم غذایی همراه است.
رژیم‌های غذایی سرشار از ویتامین D، مانند مواردی که شامل ماهی‌های چرب، آب پرتقال، پنیر و زرده تخم مرغ است، به همراه مکمل ویتامین دی می‌توانند به جلوگیری از کمبود ویتامین D کمک کنند. افزایش رنگدانه باعث کاهش تولید ویتامین D از طریق قرار گرفتن در معرض آفتاب می‌شود. افراد موجود در موسسات، مانند بیمارستان‌ها، به دلیل عدم قرار گرفتن در معرض آفتاب یا رژیم غذایی، به احتمال زیاد از نظر دریافت ویتامین D به شدت با کمبود آن مواجه می‌شوند.
ویتامین D همچنین به کاهش مشکلات ریه کمک می‌کند و خطر عفونت حاد دستگاه تنفسی را کاهش می‌دهد.
چگونه این ویتامین D را جذب کنیم؟ مکمل‌ها یا مواد غذایی؟
علاوه بر نور خورشید، این ویتامین‌ها هم از طریق مواد غذایی و هم مکمل‌ها نیز جذب می‌شوند.
از نظر دانشمندان و متخصصین کدام روش بهتر است؟
همه ما می‌دانیم که ویتامین‌های زیادی در مواد غذایی مانند سبزیجات و میوه وجود دارد اما اطمینان نداریم که آیا این بهترین راه برای دریافت مواد مغذی حیاتی است؟ متخصصان تغذیه می‌گویند: “در مقایسه با مکمل‌ها، غذاهای کامل مانند میوه و سبزیجات تقریبا همیشه گزینه سالم‌تری هستند و علاوه بر داشتن مواد مغذی بیشتر مانند ریز مغذی‌ها، حاوی فیبر مفید و ترکیبات محافظتی مانند آنتی اکسیدان‌ها هستند که همیشه در مکمل‌ها وجود ندارند.”
چرا باید مولتی ویتامین مصرف کنیم؟
مک گرین متخصص تغذیه می‌گوید: ” با اینکه من طرفدار دریافت بیشتر غذاها از طریق غذاهای کامل مانند میوه‌جات و سبزیجات هستم، مواقعی وجود دارد که مکمل‌ها برای تأمین نیازهای فرد ضروری هستند.” او ادامه می‌دهد که مولتی ویتامین‌ها ممکن است برای کسانی که رژیم غذایی محدود دارند و تلاش می‌کنند که غذاهای متنوعی بخورند و یا شرایطی دارند که جذب مواد مغذی از مواد غذایی را برایشان دشوار می‌کند، مفید باشد. به طور مثال افرادی که بد غذا هستند و یا از رژیم‌های گیاهخواری برای لاغری استفاده می‌کنند و یا به طور کلی وگان یا گیاهخوار هستند، می‌توانند با مصرف این مکمل‌ها، بدن خود را تقویت کنند.
چرا مصرف زیاد ویتامین‌ها و مواد معدنی خاص بیش از حد مهم است؟
دو نوع ویتامین اصلی وجود دارد: آن‌هایی که محلول در آب هستند، که در آب حل می‌شوند و آن‌هایی که محلول در چربی هستند، یعنی تنها می‌توانند در چربی‌ها و روغن‌ها حل شوند. ویتامین‌های محلول در آب در بدن ذخیره نمی‌شوند و در حقیقت بدن اکثر ویتامین‌های محلول در آب را شامل می‌شود که شامل ویتامین‌های گروه B و ویتامین C می‌باشد. در مقابل، ویتامین‌های محلول در چربی از جمله ویتامین‌های A ، D ، E و K در بافت کبد و چربی ذخیره می‌شوند و در صورت مصرف بیش از حد، می‌توانند بسیار مضر باشند، بنابراین باید در مصرف این نوع ویتامین‌ها دقت کافی داشته باشید.
به گفته متخصصان تغذیه، ویتامین A نگران کننده است، زیرا مقادیر اضافی می‌تواند منجربه سرگیجه، استفراغ، خستگی، آسیب کبد، ضعیف شدن استخوان و ریزش مو شود. در مقدار زیاد نیز می‌تواند کشنده باشد.
آهن یک ماده معدنی ضروری است که در صورت مصرف مقدار زیاد می‌تواند خطرناک باشد. علائم حاد مسمومیت با آهن شامل درد معده، تهوع و استفراغ است. با این وجود، اگر مصرف آهن بیش از حد ادامه پیدا کند، می‌تواند در اندام‌های داخلی جمع شود و در نهایت منجربه مختل شدن عملکرد مغز و کبد شود. مصرف زیاد ویتامین‌ها و مکمل‌ها می‌تواند شما را در معرض خطر مسمومیت قرار دهد، بنابراین حتما از قبل با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنید.
آیا نیاز به مواد مغذی در همه افراد برابر است؟
جواب این سوال خیر است. افراد در نقاط مختلف جهان، در سنین متفاوت و شرایط زیستی و وراثتی متفاوتی زندگی می‌کنند و با توجه به هر یک از این‌ها، نیاز هر فرد نیز متفاوت از دیگری خواهد بود. با این وجود پارامتر‌هایی وجود دارند که در شرایط عادی در نظر گرفته و اعلام می شوند.
به طور مثال کودکان بین ۹ تا ۱۸ سال برای حمایت از رشد استخوان نیاز به ۱۳۰۰ میلی گرم کلسیم در روز دارند. مردان بین ۱۹ تا ۷۰ سال و زنان بین ۱۹ تا ۵۰ سالگی فقط به ۱۰۰۰ میلی گرم کلسیم نیاز دارند. در دوران بارداری و شیردهی همچنین نیاز به افزایش ویتامین‌ها و مواد معدنی خواهد بود.
همانطور که مشاهده کردید، هر کدام از افراد نیز در دوره‌های مختلف، مقدار خاصی از یک ماده را نیاز داشتند. به عنوان مثال، زنان باردار به میزان بهینه ویتامین B9 (اسید فولیک) برای کمک به رشد و نمو کودک و به حداقل رساندن خطر نقص لوله عصبی نیاز دارند.
چگونه متوجه شویم باید از مکمل استفاده کنیم یا نه؟
بهترین راه، ملاقات با یک متخصص تغذیه است که می‌تواند رژیم غذایی شما را به درستی بررسی کند و همچنین یک ارزیابی بدنی متمرکز بر تغذیه را انجام دهد تا به دنبال علائم احتمالی کمبودها باشد. متخصصان رژیم‌های غذایی نه تنها در شناسایی نواقص آموزش دیده‌اند، بلکه می‌توانند به شما توصیه‌هایی را نیز ارائه دهند که مکمل‌ها را مصرف کنید و همچنین دوز مناسب و مارک‌های قابل اعتماد را تهیه کنید.
چه غذاهایی حاوی ویتامین D هستند؟
ماهی سالمون، شاه ماهی و ساردین، روغن کبد ماهی چرب، زرده تخم مرغ، تن ماهی، قارچ و غذاهای غنی شده، آب پرتقال، جو دو سر، شیر سویا و بسیاری از مواد غذایی سرشار از ویتامین D هستند که با مصرف آن‌ها و قرار دادنشان در رژیم غذایی روزانه، می‌توانیم مقدار این ویتامین ارزشمند را در بدن خود از راه‌های طبیعی و مواد غذایی کنترل کنیم.