زمان مطالعه: ۲ دقیقه
چطور خودباوری را در خود تقویت کنیم؟ (بخش پنجم)
در بخش قبلی گفته شد که به سوال‌های کلیدی در مورد خودتان مانند “شما چه کسی هستید و هدفتان در این زندگی چیست؟” ، “بود و نبودتان فرقی می‌کند یا نه؟” و یا “برای چه به دنیا آمده‌اید؟” فکر کنید و سعی کنید به یک تصویر ذهنی از خودتان برسید.
در ادامه همراه ما باشید تا در خصوص ساخت یک تصویر ذهنی از خود، یک تمرین عملی دو مرحله‌ای را با فاصله چند دقیقه انجام دهیم. ترجیحا هر دو مرحله را در یک روز و در فاصله زمانی کم انجام دهید.
مرحله اول
۱) لطفا در یک وضعیت راحت بنشینید. پاها و دست‌های خود را رو یکدیگر قرار ندهید و یک نفس عمیق بکشید.
۲) با آرامش چشم‌های خود را ببندید و یک صندلی خالی را جلوی خود مجسم کنید.
۳) تصور کنید شخصی که برای شما خیلی عزیز و محترم است روی آن صندلی نشسته است. ممکن است در زندگی شما افراد زیادی عزیز و محترم باشند ولی فقط یکی از آن‌ها را انتخاب کنید. فرقی نمی‌کند که آن شخص عزیز در حال حاضر در قید حیات باشد یا خیر.
۴) در حد امکان این شخص را به وضوح و روشنی و با جزئیات کامل تصور کنید. چهره او را کاملا ببینید و احساس محبت خود را به هر روشی به او ابراز کنید. طوریکه متوجه شوید که عزیز شما متوجه محبت شما نسبت به خودش شده است. حتی اگر لازم است او را در تصور خود در آغوش بگیرید.
۵) حالا صمیمانه از او خداحافظی کنید و چشم‌های خود را باز کنید.
مرحله دوم
۱) لطفا در یک وضعیت راحت بنشینید. پاها و دست‌های خود را رو یکدیگر قرار ندهید و یک نفس عمیق بکشید.
۲) با آرامش چشم‌های خود را ببندید و یک صندکی خالی را جلوی خود مجسم کنید.
۳) تصور کنید که به یکباره دوقلو هستید و دوقلوی شما قسمتی از خود شماست.
۴) دوقلوی خودتان را روی صندلی مقابل بنشانید.
۵) در حد امکان خودتان را واضح و روشن و با جزئیات کامل تصور کنید. به خودتان توجه کامل نشان دهید و احساس محبت خود را به خودتان ابراز کنید. طوریکخ مطمئن باشید حس خوب خودتان را دریافت کردید. از جای خود بلند شوید و خود خیالی را در آغوش بگیرید.
۶) تصور کنید با کسی که روی صندلی نشسته است یکی شده‌اید.
۷) حالا چشم‌های خود را باز کنید.
ما برای اصلاح تصویر ذهنی خود از خودمان احتیاج داریم که بتوانیم خودمان را در جایگاهی که شایسته آن هستیم بنشانیم. روی صندلی احترام. وقتی در جایگاه ارزشمند زندگی خود می‌نشینیم، بهتر می‌توانیم خودمان را باور داشته باشیم.
حالا با توجه به احترامی که برای خودمان قائلیم، اهدافمان را تنها برای خودمان دنبال می‌کنیم و چون شخص محترمی هستیم، احترام به دیگران در مسیر هدف ما، بخشی از هدف ماست نه کل زندگی و یا اصل هدف ما.